یادداشت شفاهی میلاد عرفان پور در مورد شعر انقلاب اسلامی و نقش موسسه‌ شهرستان ادب

شعر انقلاب اسلامی پدیده‌ای است که قبل از انقلاب اسلامی و در واقع از شروع نهضت امام خمینی(ره) به جریان افتاد و نشانه‌های این پدیده و زیبایی‌های آن کم­کم در ذهن ادبا و مردم شکل گرفت. هرچند که به­ طور ممتاز، شعر انقلاب اسلامی آن سال­ های نخستین وجود نداشت، اما با پیروزی انقلاب از سال ۵۷ به این طرف، شعر انقلاب اسلامی با همت و تلاش پیگیر شاعران جوان انقلاب اسلامی، کسانی مثل مرحوم سیدحسن ­حسینی، مرحوم قیصرامین ­پور، مرحوم سلمان ­هراتی و همچنین با حمایت و پشتیبانی شاعران پیشکسوتی چون مهرداد اوستا، حمید سبزواری و علی معلم دامغانی کم­کم نظام و ساختمانی برای خود پیداکرد. و این نهال جوان به­ تدریج بارور شد و تبدیل به درخت پرباری شده که امروز ما آن را می‌شناسیم و از میوه‌های این درخت سبز بهره می‌بریم و استفاده می‌کنیم. در واقع از برکاتی که شعر انقلاب داشته این است که از سرچشمه‌های فرهنگی انقلاب اسلامی و یکی از آثار ماندگار فرهنگ انقلاب اسلامی تلقی می­شود. ما در سال‌های بعد از انقلاب، فعالیت‌های مختلفی در حوزه شعر انقلاب داشته‌ایم. یک سری از این فعالیت‌ها توسط نهادهای دولتی یا متولیان فرهنگی جمهوری اسلامی انجام شده است. مثل برگزاری کنگره‌ها و جشنواره‌هایی که به صورت متعدد هر سال در کشور برگزار می­شوند و از همان سال‌های آغازین انقلاب اسلامی شاهد این برنامه‌ها بوده­ایم و هر چه پیش رفته، بیشتر هم شده. بخش دیگری از این برنامه‌ها، برنامه‌های آموزشی بودند. به خصوص اردوهای دانش‌آموزی شعر کشور که از دهه‌ ۶۰ به این طرف برگزار شده. البته این اردوها در دهه‌ اخیر و چند سال اخیر با ضعف روبرو شده و کم‌رنگ‌تر ادامه پیدا کرده. به طور کلی اگر بخواهیم کارهایی که در حوزه‌ شعر انقلاب اسلامی انجام شده از نظر سیاست‌گذاری به دو قسمت تقسیم کنیم، یک قسمت برگزاری برنامه­های کنگره‌ای و جشنواره‌ای است که بیشتر حالت نمایشی دارد و خیلی به نسبت بودجه‌ای که صرف می‌شود بازده و برون‌دادی از این برنامه‌ها نمی‌بینیم؛ اما گروه دومِ برنامه‌ها، برنامه‌های تربیتی و برنامه‌های آموزشی بوده که درصدد تربیت نسل جوان شعر انقلاب برآمده­اند. مثل جشنواره‌های شعر دانش آموزی؛ به­خصوص آن دوره‌هایی که در دهه ۶۰ برگزار می‌شده و با قوت بیشتری بوده یا دوره‌های آموزشی که مثلاً دفتر شعر جوان در دوره‌ای برگزار می­کرد؛ که البته جامع و کامل نبود، اما حرکت مثبتی در این زمینه بود. مربوط به آن سال‌هایی که مرحوم قیصر امین پور در قید حیات بودند. به طور کلی ما اگر مهم‌ترین خلاء شعر انقلاب را در دوره­ اخیر و به خصوص سال‌های پایانی دهه ی ۸۰ بررسی کنیم، مهم ترین خلاء، خلاء آموزش و تربیت نسل جوان بود و نهادی متولی این مسأله به طور خاص وجود نداشت. شاعران نوجوان و جوانی که به دنبال یافتن محمل و حمایتی برای ادامه­ فعالیت و رشد بیشتر در زمینه‌ ادبیات بودند، دسترسی به اساتید و مکان‌های مورد اطمینان نداشتند. این یک خلاء جدی در حوزه‌ شعر انقلاب بود. خلاء دیگری که وجود داشت، عدم وجود نهادی بود که متولی منسجم کردن شاعران همدل انقلاب اسلامی، شاعران معتهد، شاعران جوان پیشکسوت و ارتباط نسلی بین این‌ها باشد. و پراکندگی مشخصی حتی بین شاعران همدل انقلاب اسلامی وجود داشت. در حوزه‌ داستان ما دچار وضعیت نامناسب‌تری بودیم و داستان کشور و داستان نویسان کمتر در حوزه‌ انقلاب اسلامی به صورت جدی وارد شده ‌بودند و ما چهره­های معدودی در حوزه‌ داستان داشتیم. (چون داستان و رمان پدیده‌ای بود که از غرب وارد ایران شده بود). این توضیحاتی که دادم موجب شد تا گروهی از اهل ادبیات دور هم بنشینند و جلساتی داشته باشند. نتیجه‌ پیگیری دغدغه‌ها به جایی رسید که موسسه‌ی شهرستان ادب به همت آقای علی­محمدمودب از فارغ­التحصیلان دانشگاه امام صادق(ع) و از شاعران به­نام و متعهد حوزه‌ شعر انقلاب اسلامی راه‌اندازی شد و گروهی از شاعران انقلاب و نویسندگان انقلاب پای این علم ایستادند تا این مجموعه اکنون بعد از حدود ۶ سال از فعالیتش، به مکانی برای دلگرمی و آموزش و حمایت از شاعران و نویسندگان متعهد کشور تبدیل شده است. و سعی ما در موسسه شهرستان ادب بر این بوده آن حوزه‌هایی که خالی‌گاه فرهنگ و ادبیات روزگارمان بوده، آن حوزه‌هایی که خلاء داشتیم، آن حوزه‌هایی که کسی متولی پرداختن به آن نبود را حمایت ویژه کنیم؛ یعنی سعی کردیم مسئولیت­های بر زمین مانده و رسالت­های انجام نشده‌ حوزه‌ ادبیات را به دوش بکشیم و الحمدلله با نگاه حضرت صاحب الزمان(عج) و با توجه مقام معظم رهبری و لطف شاعران متعهد به این موسسه، این رسالت تا بخشی انجام شده و البته راه طولانی‌ای باقی مانده. امروز وقتی صحبت از شهرستان ادب می شود، ما صحبت از یک مجموعه پویا، پرامید و جوان داریم که به شعر انقلاب و به داستان انقلاب نگاه خلاقانه و تخصصی دارد و برای جوانانی که در این حوزه‌ها مشغول به فعالیت هستند، اهمیت قائل می‌شود.

مطالب مشابه:

1. شعری از سجاد سامانی شاعر انقلاب اسلامی
2. شهرستان ادب به وسعت جهان مستضعفان
3. فردگرایی، سبک زندگی حاکم بر فرهنگ ایرانی – شماره ۷۳
4. باغ سیب – شماره ۷۴
5. انقلاب اسلامی، پیامی بدون مرز – مصاحبه ای با دکتر حسن بشیر